Een van de parels van de Molenberg is het Mgr. Schrijnenhuis, beter bekend als het retraitehuis bovenaan de “steile berg”. Vrouwen en meisjes konden in dit katholieke bezinningshuis een aantal dagen verblijven om hun gedachten op een rij te zetten en om even te ontsnappen aan de drukte van het dagelijkse bestaan.
Het gebouw in de stijl van het “nieuwe bouwen” is een ontwerp van Frits Peutz, die met deze bouwstijl inging tegen de katholieke bouwtradities. Men vond het dan ook een heidens gebouw, iets dat Mgr. Schrijnen pareerde met de woorden: “als dit heidentje klaar is zullen wij het ook dopen”. Toch is de plattegrond opgebouwd uit een middenschip, een dwarsschip en een apsis net als bij een kerk. Bovendien beschikte het gebouw over twee kapellen, de grote kapel en de zuster kapel.
In verband met mogelijke verzakkingen ten gevolge van mijnbouw activiteiten heeft Peutz een nastelbaar staalskelet bedacht en het gebouw erg licht van gewicht gemaakt door het toepassen van vliesgevels van steeltec gaas met cementpleisterwerk. Door het aanbrengen van scharnierende delen kon eventuele mijnschade worden beperkt. Ook was er een grijswater circuit, een natuurlijk ventilatiesysteem, glazen vloerdelen voor extra daglicht en vouwwanden voor flexibel ruimtegebruik. En op het dak een rond glazen torentje zoals hij dat ook op het glaspaleis zou gaan maken een paar jaar later. Na de oorlog is er aan de achterkant en rechts bijgebouwd.
Vanaf de inwijding in juni 1933 tot aan de sluiting in 1959 hebben er ongeveer 60.000 dames gebruik gemaakt van het retraitehuis, dat overigens onder leiding stond van de zusters van de Franse congregatie “ Filles De La Sainte Vierge De La Retraite”. In 1961 werd er een filosoficum gehuisvest en in 1966 de HTP (hogeschool voor theologie en pastoraat) dat naderhand het UTP (universiteit voor theologie en pastoraat) werd. In 1999 kwam het gebouw leeg te staan en raakte het onderkomen.
Peutz architecten B.V. was het aan de naam verplicht om het gebouw te renoveren en er zelf kantoor te houden. Er werd een multifunctioneel kantoorgebouw ingericht waar naast een behoorlijk aantal bedrijven ook AGS architekten en planners ( het moederbedrijf van Peutz architecten B.V.) hun kantoor vestigden in 2003. Uit historisch oogpunt heeft men de keuken, inclusief inrichting zo gelaten als het oorspronkelijk was en zijn er op de bovenste verdieping nog enkele originele logeerkamers.
Het schip van het Aambos, zoals het Mgr. Schrijnenhuis ook wel eens genoemd wordt kan hopelijk nog vele decennia de parel blijven die het nu is.
Add a Comment