HISTORISCH VERHOAL

Zaag kint ier t verhoal, joa wit der t misjien och

Van dat beeld aan t sjtadhoes, boave Hoeëg in gen loch.

Ier wit t nog neet. Och dan mot der ns huure

Wat mich i gen Geleensjtroat dizzer dage gebuurde.

.

t Woar al laat in der oavond en gee minsj woar mieë boeëte.

Hei en doa brank nog leech urgens achter de roeëte.

Ne polies dooch zieng rungde, he keek mich ns aan

Als went he wool zage, woa kunst doe mog vandaan?

.

Der wink koam get op en t woed och al kouwer.

Ich kroop in minge jas en ich gong mar get gaufwer.

Opins …. sjtong ich sjtil en ich drieënde mich um.

Wat woar dat noe geweë, ich hoeët toch duudelik n sjtum.

.

Ich hoeët iemes zuchte, nee doe hoeët ich nieks mieë.

En t woar toch gee minsj i gen sjtroat mieë te zieë.

Ich keek ns noa boave … joa doe wos ich genog.

t Woar Sint Pancratius, aan t sjtadhoes i gen loch.

.

Ich gong op hem aan en doe hoeët ich hem klage.

Ich hoeët der Pancratius gans duudelik zage:

“ich doog t zoegeer, ich doog t ummer mit sjpas.

Mit plezeer heel ich uch hei t sjtadswape vas.

.

Mar noe is t genog, joa noe is t gedoa, 

Want zoeë kan ich hei neet mieë lang blieve sjtoa.

Wat zaan ich sjtoa, nee neet sjtoa, want ich hang

Hei aan t sjtadhoes wie n wrat op en wang.

.

Mienge ruk is zoeë sjtief graat als wuur t n plank.

Ich han gee geveul mieë in knei en in hank

Dat wape wat ich vashaw weed zwoarder als loeëd.

Wen ich hei nog blief hange t is besjlis mienge doeëd.

.

Dan bin ich opnui als martelaar gesjtorve

En han mich opnui wer der Hieëmel verworve.

Ich begin och te veule zelfs i mienge maag,

Zoeë hoeëg i gen loch, dat ich dat neet verdraag.

.

Ich kan t neet mieë, nee ich weet ginne roat

Geliek lik ik mit wape en al i gen sjtroat”.

.

Doe woar t wer sjtil, nee noe sjprok he meet mieë.

He houw n troan i gen oog, dat kos ich good zieë.

.

“Och Hilige Pancratius, ich kan t gans good begriepe

Dat ier t doa boave van angs begint te kniepe.

r Is och neet sjoen, wat ze mit uch hant gedoa.

Worum hant ze uch neet oppen ead loate sjtoa.

.

Mar noa onge valle, ich geleuf neet, dat dat geet

Ier kunt toch neet zieë of ieëmes onger uch sjteet.

Noe sjtelt uch ins vuur, ier veelt mit t ganse gewicht

Opins hei noa onge iemes op zie gezicht.

.

Dat geuf e sjpektakel en dan nog de rest

Ze zouwe nog zage he doog het expres.

.

En Sinte Pancratius wat hauwt ier waal gedacht.

Me hauw uuch veur nieks doa zoe Hoeëg aangebracht.

Dacht  ier dat ier gratis in die moer zit gesjoave

Doavuur wead noe och wer belasting gehoave.

.

Noe zeet toch versjtendig en berust in t lot

Dat ier doa zoe hoeëg aan die moet hange mot”.

.

Wie ich dat noe gezag hauw, doe keek he moa mich

En he mos effe lache mit zie ganse gezich.

.

“Doe has geliek jong, ich zal mie lot noe mar drage.

Joa ich hauwt mich noe sjtil en zal gaar neet mieë klage.

Ich zal in de toekoms graat wie in vreuger dage

Geduldig t wape va Hehle wer drage”.

.

Wie he dat hauw gezag pitsjde he mich n oog

Noe woar ich tevreie wie ich dat och nog zoog.

Ich wunsje hem n “gouw nach” en doe bin ich gegange

Want Pancratius bleef mit plezeer noe doa hange. 

.

En ’t snachts wen der wink jiegt durch de sjtroate.

En Hehle liekt sjtil en gans verloate

Dan huurt me t beeld noch ummer zage

“Ich bin trots, dat ich t wape va Hehle maag drage”

.

Wiel Knipa, 1948

Tags: geen tags

Add a Comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *